Manipulacje czaszkowe są jednym z działów terapii manualnej.

Ich początek sięga wczesnych lat XX wieku, następnie zostały rozwinięte przez Sutherlanda.

U podstaw tej metody leżą:

  • wewnętrzna ruchliwość mózgu i rdzenia kręgowego,
  • fluktuacje płynu mózgowo-rdzeniowego,
  • ruchliwość wewnątrzczaszkowych i rdzeniowych opon,
  • ruchomość kości czaszki,
  • mimowolna ruchomość kości krzyżowej między kośćmi biodrowymi.

Podczas stosowania leczenia czaszkowego wymaga się od terapeuty skupienia, spokoju oraz celowego i zamierzonego wykonania terapii.

Terapii według podejścia biodynamicznego uczyłem się od mgr Justyny Sadowskiej i dr Grażyny Walasek.