Metoda PNF powstawała w latach 1946-1951 w USA.
Słowo facylitacja oznacza to, co fizjoterapeuta chce osiągnąć w pracy z pacjentem (ułatwić, pomóc, torować).
Głównymi zasadami tej metody są: odpowiednie bodźcowania manualne, wzrokowe, werbalne, rozciągające i oporowe.
Niemal każdy człowiek dysponuje niespodziewanymi możliwościami rozwijania strategii radzenia sobie ze sobą i otaczającym światem.
Celem terapii jest rozwijanie nowych strategii motorycznych, służących do pokonywania codziennych trudności, tak aby była potrzebna jak najmniejsza pomoc z zewnątrz. Samodzielność pacjenta jest najważniejsza.
Metoda jest całkowicie bezbolesna dla pacjenta.
Metoda znajduje zastosowanie w:
- neurologii,
- ortopedii,
- geriatrii,
- sporcie.
Metoda PNF może być stosowana także w innych przypadkach. Koncepcji PNF uczyłem się od instruktorki mgr Ewy Górnej.