Manipulacje czaszkowe są jednym z działów terapii manualnej.
Ich początek sięga wczesnych lat XX wieku, następnie zostały rozwinięte przez Sutherlanda.
U podstaw tej metody leżą:
- wewnętrzna ruchliwość mózgu i rdzenia kręgowego,
- fluktuacje płynu mózgowo-rdzeniowego,
- ruchliwość wewnątrzczaszkowych i rdzeniowych opon,
- ruchomość kości czaszki,
- mimowolna ruchomość kości krzyżowej między kośćmi biodrowymi.
Podczas stosowania leczenia czaszkowego wymaga się od terapeuty skupienia, spokoju oraz celowego i zamierzonego wykonania terapii.
Terapii według podejścia biodynamicznego uczyłem się od mgr Justyny Sadowskiej i dr Grażyny Walasek.