Twórcą metody FDM (fascial distortion model) jest amerykański osteopata Stephen Typaldos D.O.
Według tego modelu, przyczyną ograniczeń jest jedna z sześciu dystorsji powięzi, która ze względu na swoją budowę jest strukturą słabo ukrwioną.
Terapie wykonuje się w odstępie 3 lub 5 dniowym. Ilość zabiegów jest dobierana indywidualnie do przypadku klinicznego.
Prawidłowo prowadzone leczenie zaczyna się od zebrania wywiadu, obserwacji i przeprowadzeniu testów okolicy poddawanej leczeniu.
Terapeuta na tej podstawie stawia diagnozę i przystępuje do leczenia.
Podczas terapii pacjent może odczuwać większy ból.
Tkliwość, ból i siniaki występujące po terapii mogą się utrzymywać przez kilka dni.
Wskazania do terapii:
- ostre bóle kręgosłupa i głowy,
- bóle i obrzęki powstałe na skutek urazów (skręcenia lub zwichnięcia),
- urazy sportowe (naciągnięcia, naderwania),
- ograniczenia ruchomości stawów kręgosłupa i obwodowych,
- mrowienia, drętwienia i osłabienie kończyn.
Wiedzę i techniki jakie wykorzystuję w swojej pracy zdobywałem u niemieckiego osteopaty Thorstena Fischera.
Uczy on według europejskich wytycznych FDM (EFDMA).
